Kötü filmler günü

Festivalde Oharu'nun Yaşamı ve evde de Son Cellat... İki kötü seçimmiş meğer.

Oharu'nun yaşamı OHA dedirtti bize 52 yapımı bir Japon filmiydi. Yeşilcam'ı aratmaz sahneleri ve filmin yavaş akıyor olması bir yana, hikayenin baş kahramanı OHARU boyun eğen tavrıyla deli ettiği gibi; filmin de, onu, "kötü kader kurbanı güzel kadın" olarak lanse etmesi beni benden aldı!

Son Cellat için "Kadir İnanır iyi oynamış" demişlerdi, ben de açıkcası o "jön", "emice" gibi pozitif karakterlerden başka bir yerde görmek istedim onu, aldım filmi; ama kurgu baştan sona belli, görüntü yönetmeni de çok tecrübesizmiş sanırım... Atilla Saral'dan da savcı olmamış...