Raporumu almak için ikinci bir kez kurula girmeme gerek kalmadı, "seni zaten tüm doktorlar tanıyor gerek yok" dediler sağolsunlar :) hastalığım sebebiyle bir miktar sansasyon yarattım da... Neyse kırk yılın bi başı bi işe yaramış oldu işte... Doğrudan raporumu almak üzere dekanlık sekreterliğine gittiğimde de beni bekliyorlardı. Bir imza kaldı, yalnız bir form var dedi sekreter ve şunu uzattı bana:
Elbette bilgilendirmeleri gerekiyor; ama metnin kasıtlı olarak en kötüsünü ele almak gibi bir niyeti olması bence çok can sıkıcıydı. "Şimdi bile vazgeçebilirsin bak" tavrı moral bozmaktan öte bir sinir bozuculuğa sahip üstelik... Bunun bir de altına imza atılan bölümü var, şunu bunu okudum, vazgeçebileceğimi biliyorum bla bla bla bi şeyler daha altında resmi adın imzan vs... Ameliyata hazırlanan bir insanın psikolojisi düşünülmeksizin hazırlanmış bu metinler keşke biraz daha yapıcı hale getirilse diyebiliyorum sadece, artık dervişe vardık ya, havale edip susuyoruz...