-İtiraz etme, sen erkeksin! - Peki

Geçtiğimiz haftasonu birçok otobüs seyahati yapmak zorunda kaldım ve başıma -bilmiyorum başka transerkeklerin de başına gelmiş midir- çok enteresan bir şey tekrar tekrar geldi.

(1)İlk seyahat için açık olmadığım okul arkadaşlarım toplu rezervasyon yaptırıyorlar ve ben gidiyorum rezervasyon adıyla başka bir yazıhaneden gruba ayrılmış koltuklardan birini ama rastgele bi numarayı satın alıyorum nasılsa aramızda ayarlarız diye. Avrupa yakası'ndan biniyorum aldığım 42 numaraya. Yerime oturmuş olan ben yaşlarda bir kadını -gruba dahil olduğunu tahmin etmekle birlikte- 42ye geçebilir miyim, deyip nezaketle yerimden kaldırıyorum o da yandaki ikiliye geçiyor. Biz Esenler otogarda beklemeye ederken uzun saçlı bir başka kadın geliyor yine tahminen benim yaşlarımda, hemen arkasında ağabeyi var, "Aaa! Burası Bay yanıymış, Bayan yanı diye sattılar ben oturmam buraya" diyor. (yiycem mi sanki?! Deli misin?! Kelli felli yurdum ayısı tipli biri olsam hadi neyse derim! ) Hemen ağabey muavini buluyor, durumu açıklıyor. Yaşlıca biri olan muavin bize bakıyor, ekipten olduğunu tahmin ettiğim genç kadın (S diyelim ona artık) biletinin Anadolu yakasındaki arkadaşlarda olduğunu rastgele oturduğunu söylüyor. Benden biletimi istiyor 42yi görüyor, konuşuyoruz, mütemadiyen beyefendi diyor, hiç bozmuyorum. Konuşmaya devam ediyoruz, ben diyorum ki "arkadaşlarla Anadolu'da buluşucaz biz aramızda ayarlarız orda, ben başka koltuğa geçeyim şimdilik" ve geçiyorum; ama konu kapanmıyor. Muavin amca gidip biletleri kontrol ediyor bir başka muavin geliyor,
-"beyefendi biletinize bakabilir miyim?"
Veriyorum bileti tekrar ve anlatıyorum arkadaşlar gelince aramızda ayarlarız şu an ben farklı bir koltuktayım zaten, sorun yok vs. Konu bitmiyor! Ağabeyi 41numarayı AEO(Allah'a emanet ol) ile yolculuyor, iniyor; ama niye böyle oldu diye muavinler perişan! En sonunda yaşlıca olana çıkarıp nüfus cüzdanımı gösteriyorum, anlasın sorunun kaynağını diye... "Biz ayarlarız aramızda diye tekrarlıyorum" hareket ediyoruz. Anadolu yakasında diğer arkadaşlarla buluşunca önce bir posta tanışıyoruz; çünkü sadece birini tanıyorum. Tanışırken önce el sıkışıyorum adda tereddüt ediyorum... Sonra tanıdığım kişinin Nergis dediğini bildiğim için Nergis diyorum ben de mecburen... Sonra hemen durumu olduğu gibi anlatıyorum diyorum ki ben 42yi aldım; ama yanımdaki böyle böyle Bay yanı dedi oturmak istemiyor, ben de bozmadım oraya başkası geçsin isterseniz. "Niye itiraz etmedin... Ne demek oturmam... Seçemez ki..." diye başlıyorlar tabii ya gördü ve oturmak istemedi sonuçta söylenecek bir şey yok dedim. 1dakika önce tanıştığım insanlara illa ben trans'ım dememe gerek yok sonuçta! Hem görüyorlar zaten! Oturuyoruz ben ayaktayım S 41'le oturuyor. S'ye de 41 numara bilet kestikleri anlaşılıyor, meğer tek sorun ben değilmişim :) Başka biri geliyor biletlere bakıyor; ama hep "beyefendi"yim hoşuma gidiyor ses çıkarmıyorum. 48 boş, "Bayan yanı" arkadaşlar oraya geç diyor muavinler "olmaz, ora Bayan yanı" diyor. Arkadaşlar "tamam, o da Bayan" diyor birkaç ağızdan ben de gene ses yok. "Beyfendi ora olmaz" diyor muavin tekrar. Artık canıma yetmiş durumda "abicim ben pembe kimlikliyim uzamasın artık şu konu" diyorum gidiyorum atıyorum kendimi 48'e cevap beklemeden, muavini allak bullak bırakıp. 48'in umrunda değil neyse ki. Sonra bi şekilde arkadaşlar arasında ayarlıyoruz ben okul arkadaşımla oturuyorum yolculuğu tamamlıyoruz, ama yol boyunca pembe kimlikli olduğumu söylememe rağmen "itiraz etme sen erkeksin" dercesine beyefendi diye hitap etmeye devam ediyor muavin.

(2)Ertesi akşam yine yolcuyum, başka bir firmanın yazıhanesi. Fotoğraflı indirim kartımı uzatıyorum, ismi görüyor, bana bakıyor rastgele bir bilet veriyor (34)yanı boş olsun, diyorum; araba boş istediğiniz yere oturursunuz, diyor. Otobüse biniyorum 33te, 40'larında bir kadın... Hiç ses etmeden 2 sıra arkaya oturuyorum. Bilet kontrolünde
-34 yok, diyor muavin ön tarafa,
-burada, diyorum.
-Farklı oturamazsınız, yasak. Lütfen yerinize geçin, diyor.
-Araba bomboş. Neden sıkışayım, diye tersliyorum
-Yerinize geçer misiniz beyefendi, yasak diyor! ama kafası karışmış durumda biraz dönüp kadına bakıyor! beyefendi ve kadın... Niye yan yana vermişler diye düşünüyor belli ki. Ben de tekrar tersleyince dönüp gidiyor. 1.5saatten kısa yol boyunca ben ona o bana tersleşip duruyoruz.

(3) Bu yolculuktan sonraki gece yine yolcuyum. Gündüz saatlerinde bilet almaya gidiyorum. Soruyorum
-Bilet var mı?
-46 var
-En arka mı?
-En arka pencere kenarı, yanı Denizli'ye kadar boş
-İyi madem. Peki benim kullandığım özel bir indirim kartım var normalde a tl'lik bileti b tl'ye alıyorum bu firmadan onu yine kullanabilirim, değil mi?
- Bakayım.
Veriyorum kimliği ve asıl hikaye başlıyor.
-Bu sen misin?
-Evet.
-Hiç sana benzemiyor.
-(Yuh! 1sene bile olmadı onu çektireli) Benim. (Nezaketle gülümsüyorum,niyeyse. Nüfus cüzdanını karşılaştırması için uzatıyorum, çekingence. Suçlu mu hissediyorum ne?!)
-Hiç sana benzemiyor da... diye yeniliyor. Suçlu mu hissediyor ne?!
...
-Ne kadar oluyor bununla bilet? diyorum utangaç soru dolu sessizliğine doğru üfleyip onu uzaklaştırarak
-B lira yine.
- Güzel.
-Kesiyorum bileti, kontrol edin lütfen (abi-delikanlı muhabbeti kesintiye uğruyor.) 7 numaraya kestim.
Anlıyoruz ki 46 Bay yanından 7 Bayan yanına alıyor beni. Oturuyorum, muavin adımı kontrol etme gereği duyuyor biletten. Tanışmak için uzanan yaşça büyük samimi eller "Merhaba delikanlı" diyor. Bir ay önce sesim beni eleveriyorken şimdi o bile biyolojik cinsiyetimi ele vermiyor her nasılsa. Benim bi şikayetim yok, mutlu oluyorum beyefendi, delikanlı diye hitap edilmekten tam tersine ama benim de kafam karışıyor. Elimi uzattığımda İnan derken hep bi an ne diyeceğimi bilemeyip adımı söylemek rahatsız ediyor... Ben insanları şaşırtıyorum, onlar da beni şaşırtıyor :)