Transfobinin Büyüğü Küçüğü Olmaz! // J'accuse!

Aslında homofobinin de olmaz; ama ben hikayenin kendime ait kısmını anlatacağım.

Yine annemden başlayalım. Senesini hatırlamıyorum; ama lisede olduğum, kendimi bildiğim yıllar... Gümüldür'de tatildeyiz teyzemlerle. Teyzem, ben, annem oturuyoruz balkonda, sohbet falan. Tatu'nun Eurovision'a girdiği seneydi belki de, bilmiyorum, konu bi şekilde eşcinselliğe geliyor. Annem homofobi tükürüyor ortaya bir yere,
- Yanlış düşünüyorsun diye, itiraz ediyorum bilindik cümlelerle. Suçları yok ki vs
- Beni ilgilendirmiyor aslında. Kendi hayatları, kendi özelleri. Kimle istiyorlarsa olabilirler, diyor.
- Yakınında, tanıdığın biri olsa yine böyle der misin acaba? Mesela Mustafa (kuzenim) gay olsa, öğrensen? diyorum ve o zifiri karanlıkta annemin buğday teninin sarardığını görüyorum. Yakınında biri, sadece fikren bile onu mahvetmişti.


Bana dokunmayan yılan bin yaşasın'cılık mı oluyor, ne dersiniz? Annemin homofobik olmadığını söyleyebilir miyiz? Hayır. Eşcinsel, biseksüel, travesti, transseksüellerin (artık her kimse)... "özel hayat"larına hoşgörüyle yaklaştığını söyleyen; ama onları kendi özel hayatlarına sokamayan, arkadaşlık kuramayan ve kamusal hayata dahil etmekte tereddüt eden, ilişkilerini sadece transfobi yüzünden sınırlayan; bu kişilere herhangi biri gibi davranamayan herkes ne olursa olsun fobi içeren bir tutumdadır.


Hayat, "özel hayat" ve "kamusal/kamuya açık hayat" olarak ayrılmaz aslında. Kişisel olan, politiktir.


Transfobi söz konusu olunca işin başka bir boyutu daha var: herkesin çocukluk fotoğrafları var, değil mi? Benimkiler bana benzemiyor. Elbise giydirilmiş veya saçı uzattırılmış bir çocuğun onlar. Eğer sadece dönüşmekte olan ve dönüşmüş kimliğime sahip çıkarsam bu da transfobidir. O fotoğraflar yokmuş gibi yapamam, bir zamanlar olduğum şeyi çöpe atamam. O da şu anki benin bir parçası değil mi? Biyoloji üzerinden düşünelim: O hormonlar onca yıl ona göre çalıştı ve buna bağlı olarak benim korteksime kadar bi ton şey herhangi bir erkeğin sahip olduğundan farklı şekilde gelişti. Takdir toplayan ve övündüğüm hitabet kabiliyetimin kaynağı östrojenin kortekse etkisi mesela. Vaz mı geçeceğim şimdi bundan?? Genelde erkeklere sağlanmayan; ama bana "bahşedilmiş" bir lütuf gibi mi lanse edeceğim????? Yapamam sahtekarlık.




Ve ilan ediyorum: Toplumda herhangi bir erkek gibi yaşayan; kadın biyolojisinin sağladığı deneyimi reddeden, gizleyen her trans erkek transfobiktir!



Suçluyorum: Beni transseksüelliğimi saklamaya, sıradan bir erkekmişim gibi davranmaya sevk eden, farklılığımı yok saymaya çalışan toplumsal normlar transfobiktir!



Kimse kendini avutmasın, transfobik olmamak "onların da yaşamaya hakkı var" demekten ibaret değildir.