Bayram- Ailenin Ailesine Açılamaması #2

Geldi geçti bir bayram daha... Ben İstanbul'daydım; babam, babannem, halam vb. Ankara'daydı; annem, kendi tarafını görmek için Ege sahillerine atmıştı kendini zaten kaç günler önceden... Uzunca uyuyarak başladım bayrama, öyle ya ne namaz vardı bana ne aile ziyareti : ) Sonra telefona attım elimi, hazır smsler... Sesli olarak "sana da iyi bayramlaar" diyerek geçtim hepsini bu usül icabı kutlamaların. Sonra önemsediğini bildiğim birkaç yakın, büyük insanı aramaya başladım: babannem, annem... Babannemle her şey sıradandı: naber-nasılsın, o geldi bu geldi, sağlığın nasıl, gelecek misin, iyi bayramlar, öptüm : ) Annemle de sıradan başladı aslında... Ben; annemin arasının yıllar evvel bozulduğu ananemin yanında değil de teyzem ve hiçbir zaman sevemediğim kocasıyla birlikte olduğunu düşünerek "selam söylersin teyzemlere de" dedim. Bir zamanlar dünyadaki EEENNN sevdiğim insanken, annemin ona açılmasını takiben benimle iletişimini tümden kesen teyzeme kırgın olduğum için teyzemle konuşmak istemiyordum. Velev ki cevap çok başka köşeye yatırdı, "teyzenlerde değilim ki ben dayınlardayım, ananen de burada" dedi annem. Konuştuk biraz, "biz yengenle mutfaktayız onlar içeride" dedi, "vereyim istersen yengeni" dedi! Önceki yıllarda "yengem kanser, ölümüne sebep olursun bak" dediği yengem! O yengem çok sevecen, çok güleç insandır, kolay sinirlenmez, hep iyi hatırlarım... Yine öyle geliyordu sesi, bayramlaştık, sağlığını sordum, "çok iyiyim" dedi, ben " arayamadım ben de" diye gevelenene kadar iyiydi konuşma, hiç isimle ilgili hata bile yapmamıştı yengem, orada bir tıkandı, kapatmak üzere " bir şey diyor musun annene" dedi, " bi' alayım" dedim. Yengem değil; ama ben epey batırdım o konuşmayı sanırım : ) Annemi verince " e anne ananemi de mi versen acaba, ne dersin nasıl yapsak?" dedim, annem terseldi, yok mok dedi, "anne öyle diyorsun, bak sonra gönül koyuyo bana, el gibi konuşmuştu geçen" dedim, " öğrendiği içindir o" dedi. Bir gerginlik bir tartışma mı olmuş, bilmiyorum, vermek istemedi, hatta 1-2 güne evinde olur o zaman evinden ararsın deyip kestirip attı... Ben de yarabbi şükür, dedim artık ne yapayım... Zamanla, adım adım... Kısmetse 5-6 bayrama kalmaz bayramlaşmak istediğim insanlarla bayramlaşabilir duruma gelirim inşallah : )

2 yorum:

  1. "Kısmetse 5-6 bayrama kalmaz bayramlaşmak istediğim insanlarla bayramlaşabilir duruma gelirim inşallah : ) "
    tesadüfen buldum blogunu.. şahsen senin pencerenden bakıp anlayamam ama pencerenden içerisini görebilirim.. bu yazdığın o kadar acıttı ki içimi.. neden bir yakınımıza bunu yaparız? insanlar anılarında hiç bir zaman cinsiyetiyle anılmaz kii.. severken yakınlarımızı tercihlerine bakmayız ki.. gülerken, ağlarken, dertleşirken hiç düşünmediğimiz cinsiyet, nasıl böyle engel olur her şeye?

    YanıtlaSil
  2. cinsiyet aslında hayatımızın o kadar ortasında ki aslında... yakın veya uzak bunu yapmaya hakkımız olmadığı halde çok fazla insana bu konu üzerinden baskı yapıyoruz ( http://vimeo.com/81944360 )

    "tercih" ettiğim bir şey zaten değil ama beklentilerine uymadığım için rahatsız olmaları, bu yüzden hayal kırıklığı yaşamalarını anlamak zor gerçekten...

    YanıtlaSil

lütfen başlıkla ilgili yorum yazın, bana ulaşmak için transsicko@hotmail.com adresini kullanabilirsiniz