Beklenen Gün

(Bu yazıyı üç kez telefonumdan yazdım; ama bir şekilde yayınlamadı başlıktan başka bir şey, anlamadım niye)
Hastaneye girişimi Cuma yapıp Pazar dönmek üzere ayrıldım hastaneden. "Heyecan var mı heyecan?"ları cevaplayıp iyilik güzellik dileyenlere teşekkürler ederek geçti o günler. Heyecan duymadım. Şaşırıyor musunuz? Israrla söylüyorum, heyecanlı değildim, endişe vardı biraz: ameliyat nasıl geçecek, sorun çıkacak mı, anesteziden çıkarken komik/saçma bir şey yapacak mıyım... Birkaç sorum vardı, öyle trilyonlarca endişe uçuşmuyordu kafamda; çünkü cerrahıma güveniyordum, annem yanımda olacaktı, hastalığımla ilgili önlemler alınmıştı (özel oda, ilaç vb), meme ameliyatıyla ilgili ameliyatın yaklaşık süresi, hastaneden çıkma süresi, sargının ne kadar durması gerektiği vb tüm bilgileri edinmiştim... Geriye daha önce hiç ameliyat geçirmediğim için ameliyat deneyimiyle ilgili endişeler (anestezi, ameliyat elbisesinin kıçının açık olması vb) ve tabii ki yeni halinin nasıl olacağıyla ilgili merak kalmıştı. Genelde uykuya geçmemi zorlaştıran düşünce akınlarım olur, ama önceki günlerde pek düzenli uyuduğum için bu sefer onlara fırsat bile kalmadan uykum geldi, uyudum. 7 gibi kahvaltı için uyandırdılar, halbuki ameliyata gireceğim için saat 12'den sonra yasaktı yemek yemek, geri gittiler. Ne zaman yiyemiyor olsam çok acıkırım ben, bir kendimi yokladım, açım! Ameliyata gireceğim saat de belli değil, eyvah, dedim, geç alırlarsa ben ölürüm açlıktan... Korktuğum olmadı, 7.45 gibi gelip ameliyat elbisesini giydirip aldı beni erkek "posta bey" odadan (posta bölümler arası iletişimi sağlayan eleman; hasta, evrak her şeyi iletiyor. Erkeklere erkek, kadınlara kadın posta veriliyor; çünkü ameliyat elbiselerini de genelde postalar giydiriyor, ben kendim tuvalette giyindim elbette).
Annem odada kaldı; halam ameliyathaneler bölümüne kadar benimle geldi, elinde de fotoğraf makinası :) sonra   ameliyathaneye girdim. Ameliyathane buz gibi bir yer! Benim üstümde bir uzun elbise, onun da iki yanı full çıt çıt, yani iki kumaşı çıt çıtlarla birleştirmişler ("endişe 1" gitti, kıçı açık değilmiş ameliyat elbisesinin). Üşüdüm deyince ısıyı yükselttiler biraz, ahaliyle tanıştık, anestezist sohbet açtı biraz (iş güç vb), damar yolu açıldı vs doktoru bekledik uzun uzun. 8.30 gibi geldi:
dr-Merhaba
bib- Merhaba
dr- Meme büyütmeydi, değil mi senin?
bib- (amanin) yO. Alınacak tamamen
dr- : )
bib- şaka...
O şakayı bin beş yüzüncü kez yaptığına eminim, gerginim yedim tabii ki. Türkiye la burası "böbrek ameliyatına girdi, bacağını kestiler" haberleriyle büyüdüm ben, tabii ki yerim bunu! Neyse... Muhabbet de o kadarmış zaten, ölçüm falan yapmadan gitti sonra, hoca herhalde ölçüm yapmayacak deyip uyuttular beni de, saat 8.45ti.

5 yorum:

  1. Meraba..ilginc bi blog.dipnotta denk gelmistim.ben trans diilim, boyle baska bloglar varmi bilmiyorum hic ama gercekten ilgi cekici.yazilarini gercekten cok samimi buldum. Ayrica kullandigin dil ve anlatimin oldukca seviyeli.acikcasi ben biraz onyargiliyim boyle durumlara.ama yazilarini okudukca hayatin cok icinde bi gercekmis diyosun.ben trans olmayi gercekten bi hastalik olarak gorenlerdenim.yazilarin farkli acilardan bakmama neden oldu.ama bence blogunu gelistirip reklam almalisin.bu sekilde benim gibi cok daha fazla insana ulasip, daha cok farkindalik yaratabilirsin

    YanıtlaSil
  2. Güzel yorum için teşekkürler. Blogu geliştirmek isterim; ama görsel olarak daha çok zevk versin diye, daha kolay okunsun diye veya buna benzer bir sebepten... Ne yazık ki kendi bilgisayar bilgimin sınırlarınca düzenleyebiliyorum. reklam almayıysa düşünmedim; çünkü yazma amacıma epeyce ters kalırdı, siz de belirtmişsiniz, farkındalık ve akran desteği sağlamak benim hikayemi anlatma amacım, transseksüellerin hikayesinin de herkes gibi bir insan hikayesi olduğunu anlatmak...

    YanıtlaSil
  3. ya nası soğuktur o ameliyathane bilmem mi :) bende bir kere küçük bir ameliyata girmiştim doktor korkudan mı yoksa soğuk dan mı titriyorsun demişti :)
    deniz

    YanıtlaSil
  4. ben titreyene kadar beklemedim iki ayağımı birbirine sürterken soğukmuş dedim uzman cerrahladan biri 22ye çıkardı sağolsun, sıcak ameliyathane örtüsü geldi bi tane daha sarıldım sarmalandım yattım ben de:)

    YanıtlaSil
  5. berk seninle nasıl irtibata geçebilirim?

    YanıtlaSil

lütfen başlıkla ilgili yorum yazın, bana ulaşmak için transsicko@hotmail.com adresini kullanabilirsiniz