Sahilde

Bir buçuk günlüğüne arkadaşın ailesinin Çınarcık'ın bir ilçesindeki yazlığına gittik... Dört kişi...   İlk gün yoldan yorulmuşuz güneşli saatler uyku yemek derken bitiverdi, ertesi gün gündüzden başka bir vakit kalmamış geriye; "hadi" dedim, "ekmek arası yapalım, sahilde yürüyüş yapar yeriz." Öğlen saatiydi çıktık, plaj bomboş, serdik yere bir şeyler, açtık çıkınları... Ben çoğu ergen gibi hamburu humburu yemiş bitirmiş olduğum için etrafa bakındım: "su ne kadar soğuk acaba?" Sıvadım pantalonu, "I-ıh! Bu böyle kesin ıslanır yedek pantalon da yok" diye geçirdim aklımdan. Ne oldu, dediler... Ya soğuk diye getirmedim şort; ama pişman oldum şu an diye hayıflanıyorum, dedim. Ev sahibesi, evde de vardı istesen, dedi, ona tühlenirken "e çıkaaar, ne var ki altında, boxer yok mu" dedi. "Boxer var,evet, yani... Olabilir" dedim. Diğer iki kişi de beni boxerla görmelerinden çekineceğim insanlar değil... Çıkardım gitti pantalonu : ) Nedir yani, hiç mi kısa şort giymedik?! : ) Ayaklarımı falan soktum azcık, bu sırada üstümde gömlek var; çünkü hafiften estiriyor, fakat öğlen sıcağı gelince, gömleği de çıkardım. "Fanle don" denen, plaj amelesi tipinin bütün gereklerini yerine getirmiş oldum : D serdiğimiz şeylerin üzerinde uzanmış yatıyorum, "dikiş izleri beyazlarmış güneşe bir yıldan önce çıkarsam, tamam, ama sırt üstü yatsam, dedim, "sırtım güneşlense bari, D vitamini alsam biraz... " İkisi 4 yıllık falan arkadaşım, biri zaten beni ameliyattan sonra görmüş, ne olacak sırtımı görseler... Ben sırt üstü yatıcam, dedim, herkes doğal karşıladı, sonra göğüslerim görünmeyecek şekilde fanilayı da çıkardım; bu sırada arkadaşlarım gülümseyerek bana bakıyorlar, "illa göster pipini amcanlara yapcaz yani?" dedim, "e heralde görmek istiyoruz" dediler : ) bi utan, bi sıkıl ben... : ) Spor yapmaya başlamış değilim hala... Hayalimdeki gibi değil... Türlü düşünce kafada... Sonra aman ya,dedim yine de utanarak, ben havalara baktım onlar bana baktılar... "Başarılı" dediler; ama yakın arkadaşlarım tabii, ne kadar objektif olabildiler bilemiyorum... Çok merak ettim; ama ne kadar sorsam da hep iyi şeyler söylerler diye düşünüp sormadım; beni hep desteklediler, hala destekleyip heyecanımı paylaşıyorlar...

Sahilde sırt üstü uzandım biraz, o gün omuzlarım dikleşti biraz daha... Şimdi vücudumu sergilemek konusunda daha rahatım... Bunun böyle yavaş yavaş artacağını bilmek de bana huzur veriyor... İyi ki oldum o ameliyatı, iyi ki etrafımda beni böyle destekleyen insanlar var, iyi ki....

(Hayatı ve insanları daha çok sever oldum, meğer hayat ve insanlarla arama kendimle olan meselem giriyormuş bunca yıl...)

9 yorum:

  1. çok heyecan verici bir deneyim olmuş! kadınlara özgü göstermeme ve güzel görünme kodları ve erkeklere özgü koyver gitsin durumu...(don-fanila durumuna çok güldüm bu arada)süper geçiş...bundan sonra her şey daha kolay olacak bence:)

    YanıtlaSil
  2. göstermeme kısmı sanırım biraz daha trans deneyimle ilgiliydi, bedenimle barışık olmadan geçirdiğim yıllardan sonra rahat olabileceğimden emin olamadım bir an... ama yazdığım gibi destek veren arkadaşlarımın arasında yani güvenli bölgedeydim, iyi ki de cesaret etmişim:)
    bundan sonra her şey daha kolay olacak bence de halacım :)

    YanıtlaSil
  3. geçmiş olsun bu kadar erkenden gezip tozucak kadar iyi olmana çok sevindim:) maşallah dielim nazar değmesin:) çok istediğim gibi değil henüz yazmışsın, daha çok erken şişliklerin falan vardır eminim, onlar da düzelince istediğin gibi olacaktır. iz falan kaldı mı acaba merak ettim?

    YanıtlaSil
  4. Sadece ben kalbimi duyuyor ve insanları tanıyorum. Gördüklerimden hiç biri gibi yaratılmamışım;yasayanlardan hiç biri gibi yaratılmış olmadıgıma inanamak cüretini gösteriyorum..Öteki insanlardan daha iyi degilsem bile,hiç olmazsa baskayım..! J.J.Rousseau...
    'Sevgili Berk..! 30 yılını bu kalıbın içine hapsetmiş,öyle yasamıs ve halada yasamaya devam eden,ruhunu bedeniyle bitimlemeye cabalayan biri olarak senden hakkım olmayarak yardım ve bana yol göstermeni rica ediyorum..! mümkün mü?

    YanıtlaSil
  5. @adsız 1: ciddi şişliklerim çok erken geçti benim,3 hafta bittiğinde her işimi her zamanki gibi görüyordum izi da daha önceki bi yazımda yazmıştım bir liranın üçte biri kadar o da memenin o koyu bölümüyle bir olduğu için anlaşılmıyor, nazar değmesin:)
    spor yapmaya kaldı gerisi, sağol

    YanıtlaSil
  6. @can: elimden gelen desteği veriyorum her zaman, bu blogun amacı bu; birlikte daha güçlüyüz

    YanıtlaSil
  7. cok begendim bu yaziyi :)

    YanıtlaSil
  8. Berk, böyle başarılı bir göğüs ameliyatını hangi hastanede oldun ve doktorun adı neydi ?

    YanıtlaSil
  9. Hacettepe'de oldum ben, hükümet şu muayenehane-hastane dayatmasını sokalamadan önce, artık Hacettepe'de o profesöre bu ameliyatı olmak mümkün değil maalesef.

    YanıtlaSil

lütfen başlıkla ilgili yorum yazın, bana ulaşmak için transsicko@hotmail.com adresini kullanabilirsiniz